Sport verbroedert, zeker bij een club waar plezier & prestatie voorop staan. En niet voor niets staat plezier daarbij voor aan. Het clubje aan de Reest heeft al menig coryfee voortgebracht en zal dat ook de komende jaren blijven doen. Dat er soms afscheid genomen moet worden van spelers en begeleiders, daar ontkomt ook FC Meppel niet aan. Werkzaamheden, blessures, weegschalen, concurrentie, gebrek-aan-trainingen-op-kunstgras.... Redenen waardoor helaas een generatie afscheid neemt. Einde Fat Oldies.
Lid geworden in de jaren 70 en 80, roemruchte jaren onder leiding van Kees Nienhuis, Jacob Botter, Jan Klaassen (zonder Katrijn), en samengespeeld met FC Meppeler coryfeeën als Joop Noordhuis, Diedrick Dijkstra, Gerard de Lange, Hans ter Voorde, Harco Schuring, Bert Westerhuis, Krino Wouda, Marco Timpman of Bert Kreeft. Andere tijden, waarin de bierkratten nog van hout waren, flesjes bier zelf betaald werd, trainingskampen niet verder gingen dan Zandvoort, Groet of Ameland, jeugdspelers naar MSC gingen voor een racefiets en een trainingspak, #metoo niet meer was dan een gerecht bij de plaatselijke Chinees, voorzitters van FC Meppel dik en grijs waren en sigaren rookten, spelers in de kleedkamer zelf gingen zingen in plaats van harde muziek uit luidsprekers, ‘rap’ geen muziekstijl was maar gewoon een ander woord voor ‘snel’, kampioenschappen in 2e en 3e klasse nog wel eens gehaald werden, het Nederlandse voetbal wereldwijd werd bewonderd, ouders nog gewoon supporters waren en geen kooivechters, meisjes met de jongens meevoetbalden, uitwedstrijden in overhemd en stropdas werden bezocht, ‘hoar op de diek’ een gevleugelde term was, jongeren gewoon met elkaar praten in plaats van appen.
Jaren waarin vriendschappen zijn ontstaan voor het leven.
Zie daar de basis voor een generatie voetballers waar FC Meppel veel plezier aan beleefd heeft. En andersom. De kantine geldt voor velen van deze heren als een tweede huis. Een huis dat vaak bezocht is. Reken maar eens uit. Deze spelers zijn gemiddeld elk 25 jaar lid van de vereniging. 25 jaar x zeg 25 wedstrijden is 625 wedstrijden per speler. Maal 18 spelers geeft 11.250 wedstrijden, dus zonder blessuretijd zijn dat 1.012.500 speelminuten. Meer dan een miljoen speelminuten.... Dat gaat zelfs Frenkie de Jong of Messi niet halen vrees ik. Als er in elke wedstrijd gemiddeld 1x gescoord is, dan zijn dat meer dan 10.000 doelpunten. En de tegendoelpunten? Poeh, dat is lastig. Met ervaren keepers als de Kleppe en de Zwarte Panter kan dat nooit veel zijn. Wanneer de laatste jaren reservekeeper Loeke in het doel stond, was dat wel wat jammer voor het gemiddelde.
Na de prestatiejaren in de tienerjaren en twintig-periode is voor de meesten zo rond hun 30-ste de plezierperiode aangebroken. Vanuit eerste naar het tweede door naar het derde. Het idee ontstond in 1992: formeer een vriendenploeg en maak als ‘dreamteam’ jacht op het kampioenschap. Ambitieuze plannen van een stel fantastische, maar niet altijd begrepen voetballers. Binnen de club was er enige scepsis, maar naarmate het seizoen 1992-1993 vorderde groeide ook de waardering. Gevolg: een kampioenschap onder leiding van de voetbalgoeroe Flip Vellinga. Jarenlang zijn de Noordelijke voetbalvelden verblijdt met de komst van het sterrenteam uit Meppel. Spelsystemen, snelheid, effectiviteit, lef... alles zat er in! Trainers en leider kwamen en gingen. Denk daarbij aan roemruchte begeleiders als Appie Landkroon, die het begeleiden van deze talenten als een kroon op zijn werk zag.
En alles kwam eruit tijdens de voetbalmomenten, maar vooral ook daarbuiten. In de kantine, in de plaatselijke kroegen, tijdens de vrachtwagentrekkerij voor een tribune bij de FC, tijdens toernooien als bijv. in Uddel, tijdens kampeerweekenden, in vele kleedkamers, op de geweldige oefenhoek van de FC; u zegt het maar.... Wanneer niet?
Humor is een belangrijke factor binnen het leven, en zeker binnen het voetbal. En de overtreffende trap van humor vind je bij vriendenteams. Zo ook het Fat Oldies-team. Of het nu gaat om de legendarische bijnamen, om uiterlijke kenmerken of om min of meer onverklaarbare gedragen.... een paar uur Fat Oldies staan gelijk aan weer een bladzijde in het dagboek van deze herdershonden. Graag neme wij de lezer een klein beetje mee in de wondere wereld van een bijna uitstervend ras en stellen wij u voor aan de hoofdrolspelers van deze meer dan 40 jaar durende soap op de voetbalvelden van Meppel en omstreken.
Dit zijn de Fat Oldies, 18e dikke vrienden in goede tijden en slechte tijden:
Wilt u meer weten over deze andere tijden sport, over deze voor de FC legendarische spelers, bent u in voor een van de transfervrije spelers? Neem dan gewoon contact op.
U kunt de meeste spelers bij thuiswedstrijden van FC Meppel 1 wel vinden bij een van de sta-tafels. Ze zijn te herkennen aan het grote aantal glazen bier op de tafel. En door de week kunt u hen op donderdagen aantreffen in 1 van de vele sportgelegenheden in Meppel en omstreken. Zo nu en dan zijn wij waarschijnlijk ook wel te vinden in een plaatselijke horecatent of bij een van de festivals in het Centrum.
Rest ons als team, als vrienden, als voetballers en zeker als FC Meppelers te danken voor al jullie steunbetuigingen tijdens onze carrières en bij hoogte- en dieptepunten. Wij hopen nog veel van onze voetbal- en bierkennis door te kunnen geven aan de volgende generatie.
FC Meppel, de club waar plezier en prestatie samenkomen. Prestaties hebben we genoeg geleverd, TIJD VOOR PLEZIER!
Met sportieve groet,
Alfred, Bert M., Bert W., Eddy, George, Harald, Harold, Henry, Hsiang, Jaap, Jos, Lowie, Piet, Robert, Ruurd, Tjeerd, Wico en Wim.